Onder natuurlijke omstandigheden eten paarden de hele dag door kleine porties vezelrijk voedsel. Het spijsverteringskanaal is volledig afgestemd op dit natuurlijke graasgedrag. In tegenstelling tot andere diersoorten produceren paarden niet continu speeksel, dat het zuurbufferende bicarbonaat bevat, maar alleen bij het kauwen. Daarom is het ook zo belangrijk dat paarden de hele dag en nacht toegang hebben tot ruwvoer en kunnen kauwen. Op deze manier zorg je voor een (bijna) continue stroom van bufferend speeksel naar de maag.

De maag, die relatief klein is in vergelijking met andere diersoorten, is gemaakt om kleine porties voedsel snel naar de dunne darm te transporteren. De onderste helft van de maag is bekleed met slijmvlies dat maagzuur produceert. Ook bijzonder aan paarden is dat het maagzuur niet alleen tijdens het eten wordt aangemaakt, maar dat dit continu gebeurt. Maagzuur is nodig om het voedsel te helpen verkleinen. Daarnaast zorgt het ook voor een geschikte omgeving voor de spijsverteringsenzymen en schakelt het de slechte bacteriën uit,  die samen met het voedsel naar binnenkomen.  

Het bovenste deel van de maag is bedekt met een ander soort weefsel, dat minder bestand is tegen maagzuur. Rond de overgang tussen deze twee weefseltypen ontstaan vaak maagzweren. Vanwege de constante productie van maagzuur en het speeksel dat alleen tijdens het kauwen wordt aangemaakt, is het belangrijk dat paarden verspreid over de dag toegang hebben tot ruwvoer, zonder lange ‘lege’ tussenpozen. Door het management en de voergewoontes van onze gedomesticeerde paarden zoveel mogelijk aan te passen aan hun natuurlijke gedrag, kunnen maagproblemen, zoals maagzweren, voorkomen worden.